که خون صد چراغ مهر را در آستین دارد

که آنجا صاحب خرمن نظر بر خوشه چین دارد

که هر نی را که می کاوی شکر در آستین دارد

ندانستم که از خط زهر در زیر نگین دارد

نیابد نان جو هر کس زبان گندمین دارد

که روز خوش نبیند هر که چشم دوربین دارد

که دامان بهار عیش را صحرانشین دارد

که از آیینه اسکندر حصار آهنین دارد

که با صد چشم روشن آسمان رو بر زمین دارد

نشد روشن که چرخ بیوفا با مهرکین دارد