نظربازی که چشم پرخماری در نظر دارد

تو ای خضر از زلال زندگی بردار کام خود

مشو در پرده شرم از فریب چشم او غافل

زخال عیب از ان ساده است روی گل درین گلشن

زحرف توتیا و سرمه گردد آب در چشمش

نمی لرزد به نقد جان شیرین دل چو فرهادش

درین میدان جانبازان نماند بر زمین گردی

به قصد سینه درای نفس را راست می سازد

ندارم هیچ جا آرام از ان سرو سبک جولان

غبار پیکرش چون گردباد از پای ننشیند

مرا در چار موسم هست گل پیش نظر صائب