که شکر خواب، تلخ از مرغ بی هنگام می گردد

دهن گوینده را تلخ اول از دشنام می گردد

عقیق از ساده لوحیها به گرد نام می گردد

نبیند زردرویی هر که خون آشام می گردد

زروی آتشین چون آرزوها خام می گردد؟

زدولت کام دل نادیده، دشمنکام می گردد

زخط صبح بناگوش تو آخر شام می گردد

پی تسخیر دل، گیرنده چون گلدام می گردد

دل مینا تهی از گوش پهن جام می گردد

نهان در جامه کی آن سروسیم اندام می گردد؟

که بهر سرو، طوق قمریان گلدام می گردد

تسلی کی دل صائب به لطف عام می گردد؟