کف اندازد به ساحل بحر چون سرشار می افتد

عجب سیری است چون دیوانه در بازار می افتد

شود زندان بیابان چون جنون سرشار می افتد

وگرنه پرتو خورشید بر دیوار می افتد

برون ناید زسوزن چون گره بر تار می افتد

که تیغ خاکساران سخت لنگر دار می افتد

زهر نالیدنی آوازه در کهسار می افتد

کنون از سایه مژگان به چشم خار می افتد

که هر جانب که مایل می شود دیوار می افتد