گل به دامن بر سر دیوانه می ریزیم ما

آبروی خویش در میخانه می ریزیم ما

در گذار سیل، رنگ خانه می ریزیم ما

هر چه در شیشه است، در پیمانه می ریزیم ما

هر چه می آید به کف، رندانه می ریزیم ما

خون خود چون کوهکن مردانه می ریزیم ما

در زمین شور دایم دانه می ریزیم ما

هست تا فرصت، برون از خانه می ریزیم ما

خرده جان را سبکروحانه می ریزیم ما

سنگ چون اطفال بر دیوانه می ریزیم ما

در زمین خاکساری دانه می ریزیم ما

بحر جای قطره در پیمانه می ریزیم ما

آبی از مژگان به دست شانه می ریزیم ما

شمع از خاکستر پروانه می ریزیم ما

پیش هر مرغی که باشد دانه می ریزیم ما