دست چون افتاد از کار این گره وا می شود

این گره چون باز شد چندین گره وا می شود

کی ز خون مرده از تلقین گره وا می شود؟

دلبران را از دل سنگین گره وا می شود

تا مرا زان جبهه پرچین گره وا می شود

چون سپند از آتش آخر این گره وا می شود

هر که را از چهره زرین گره وا می شود

از دل ما کی به هر تحسین گره وا می شود

صدهزاران عقده صائب زین گره وا می شود