سرو چون دزدان ز راه آب بیرون می رود

هر که زخمی می خورد، از چشم ما خون می رود

ناقه لیلی عبث دنبال مجنون می رود

کز بهشت آدم به یک تقصیر بیرون می رود

هر که صائب از سواد شهر بیرون می رود