خال موزونت سویدا را زدل حک می کند

دل چنین گر بر در و دیوار خود را می زند

مد آهم دشت را پیچد بهم چون گردباد

این خیال آباد را نتوان به چشم باز دید

دشمن خارج نمی خواهد سبکسر چون هدف

هر که از صدق طلب آتش ندارد زیر پا

وقت حاجت می برد عاقل به خصم خود پناه

نطق یاران موافق را زهم سازد جدا

خار خار شوق اگر صائب سبکدستی کند