چون شرر در نقطه انجام بود آغاز ما

می شود بی پرده تر از پرده پوشی راز ما

صید خود را بازیافت در پوشیده چشمی باز ما

می تراود نغمه خارج همان از ساز ما

هست در دست کمان سر رشته پرواز ما

بهله در دل داغ ها دارد ز دست انداز ما

کیست عنقا تا تواند گشت هم پرواز ما؟

گر چه از آهستگی نشنیده کس آواز ما

خرده خود را سپند شعله آواز ما

دست کوته دار ای روشنگر از پرداز ما

سینه کبک است پیش چنگل شهباز ما

هست صائب معنی رنگین، می شیراز ما