از لبش آنها که خود را در شراب افکنده اند

تا گل رخسار شبنم خیز او را دیده اند

سر به معشوق حقیقی می کشد عشق مجاز

خاکسارانی که راه عشق را طی کرده اند

قطره هایی کز سرانجام فسردن آگهند

جز ره باریک دل در دامن دشت وجود

هوشیاران می رمند از چشم شیر حادثات

ساده لوحانی که دل بر قصر دولت بسته اند

چون نخیزد شور محشر صائب از گفتارشان؟