سنگلاخ دهر را بر خویشتن هموار کرد

هر که چشم خویش را از گریه چون دستار کرد

در تلاش نام هر کس خویش را هموار کرد

زود خواهد خضر را از زندگی بیزار کرد

سبزه خوابیده این باغ را بیدار کرد

حیرت سرشار این آیینه را ستار کرد

خواب نتوان زیر این شمشیر بی زنهار کرد

از بهای کم عزیزان را نباید خوار کرد

سیلی افلاک نتواند مرا بیدار کرد

بر عزیز مصر، زندان چاه را هموار کرد

بلبلان را ناله مستانه ام هشیار کرد