در پرده این گرد یتیمی گهری هست

غافل که درین پای علم، تاجوری هست

گرزان که درین خانه تاریک، دری هست

ایمن نتوان شد، ز خودی تا اثری هست

در خویش چو گرداب ترا تا سفری هست

زین بحر منه پای برون، تا خطری هست

مهر دگران است مرا گر ثمری هست

صیاد چه داند که مرا بال و پری هست؟

آن را که درین باغ چو گل مشت زری هست

در سینه هر سنگ که پنهان شرری هست

چون خوش سخنی، طوطی ما را شکری هست

صائب ز نهالی که امید ثمری هست