این دایره را چشم و چراغ اختر صبح است

فیضی است که خاص دم جان پرور صبح است

سازد، همه از بهر نثار سر صبح است

خورشید، فلک سیر به بال و پر صبح است

گر هست در اینجا در فیضی در صبح است

این چاشنی خاص که در شکر صبح است

هر دست دعایی که به زیر سر صبح است

یارب ید بیضای که روشنگر صبح است؟

چون بیضه نهان در ته بال و پر صبح است

از پاکی سرشار که در گوهر صبح است

آن نور جهانتاب که در گوهر صبح است

یکسر همه محو رخ خوش منظر صبح است

موقوف گشاد نظر انور صبح است

هر چند که شب درد ته ساغر صبح است

روشندل ازان است که مدحتگر صبح است