کارم شب وصال به پاس نظر گذشت

دامان بیخودی مده از کف به حرف عقل

دلبستگی نتیجه نقصان بینش است

ای کاش صرف مشق جنون می شدی تمام

گر سر رود، ز تیغ فنا سر نمی کشم

هر زنده دل که بر خط تسلیم سر نهاد

اشکم هزار مرحله از دل گذشته است

تا همچو شمع پای نهادم درین بساط

دل را دست دار که موج سبک عنان

نقصان نکرده است کسی از گذشتگی

صائب گرفت دامن عمر رمیده را