باریک شو که رشته این کار نازک است

پرداز زلف و کاکل دلدار نازک است

مضراب بی ملاحظه و تار نازک است

ای دل به هوش باش که اسرار نازک است

غافل که آن نهال چه مقدار نازک است

افسانه ای است این که دل یار نازک است

از بس مزاج آن در شهوار نازک است

با آن که دام زلف تو بسیار نازک است

از بس که رنگ آن گل رخسار نازک است

سنگین دلند مردم و گفتار نازک است