از حنا بهر چه باید کرد رنگین دست را

هر که سازد چون سبو در خواب بالین دست را

تا تو می سازی بلند ای کوه تمکین دست را

می کند در هر سراسر، شانه رنگین دست را

بر میاور ز آستین ای دشمن دین دست را

زینهار آهسته کش در زلف مشکین دست را

چند بر دل می نهی از بهر تسکین دست را

کی معطل می گذارد جسم گرگین دست را

تا که خواهد ساخت از خونم نگارین دست را

چون به آسانی کشد ز آیینه خودبین دست را

تا به کی بیکار بتوان داشت چندین دست را

نیست با من نسبتی فرهاد سنگین دست را

می کنم بی طاقتی چندان که تلقین دست را

آن که چون مرجان کند از بحر خونین دست را