صبح گشاده رو در دولتسرای ماست

هر کس که فرد شد ز جهان پیشوای ماست

ما را نمی توان به عصا و ردا فریفت

در گوشه فقیر ما بار عام نیست

ما اقتدا به عام فریبان نمی کنیم

در کاروان ما جرس هرزه نال نیست

ما را برون نمی برد از راه هر دلیل

آن دانه نیستیم که خرج زمین شویم

هر کس که تند بگذرد از ما رمیدگان

حاشا که رزق دیده قربانیان بود

خضر سخن که زنده جاوید عالم است