تخته مشق حوادث کرد همواری مرا

شب ز شکر خواب باشد خط بیزاری مرا

روی خندان می کند چون گل سپر داری مرا

چون یتیمان نیست بیم از خط بیزاری مرا

حیف از اوقاتی که شد ضایع به هشیاری مرا

بی خودی آزاد کرد از قید خودداری مرا

نیست زین خواب گران امید بیداری مرا