به این صفا، گهری در ضمیر کوثر نیست

که بی دلیل ز خود رفتنم میسر نیست

دل حریص به صد گنج زر توانگر نیست

ز زندگانی خضر و مسیح کمتر نیست

به قلزمی که منم، موج او شناور نیست

نظر به مورچه، پای ملخ محقر نیست

که دوزخی بتر از صحبت مکرر نیست

وگرنه رشته سزاوار قرب گوهر نیست

چو آفتاب مرا روی دل به هر در نیست

کدام لقمه این هفت خوان به خون تر نیست؟

درین محیط که ماییم جای لنگر نیست

که خضر را غم محرومی سکندر نیست