که آفتاب کند ماه را شکسته درست

که هیچ دانه ازین آسیا نجسته درست

که از گداز شود شیشه شکسته درست

درین قلمرو پر شور و شر نشسته درست

دل شکسته ما را به دست بسته درست

به جرم این که برآمد ز پوست پسته درست

کز آن میان نبود هیچ کوزه دسته درست

صدا برآید از کاسه شکسته درست

که وقت کوچ رسیده است نانشسته درست

که هیچ گوی ز چوگان او نجسته درست