که آتش از عرق شرم، آب گردیده است

ترا که خون به جگر مشک ناب گردیده است

که رشته ام گره از پیچ و تاب گردیده است

محیط، پرده چشم حباب گردیده است

که نقطه از حرکت صد کتاب گردیده است

دلی که از نگه گرم، آب گردیده است

گمان برند که در آفتاب گردیده است

ز بس که در دل من شکوه آب گردیده است

به دور حسن تو پا در رکاب گردیده است

بط شراب، مکرر کباب گردیده است

ترا که آینه در دست، آب گردیده است

مرا که آب ز تلخی شراب گردیده است

ز سیل، کعبه مکرر خراب گردیده است

کز آفتاب قیامت کباب گردیده است