وگرنه توسن فرصت همیشه در زین است

فلاخنی است که سنگش ز خواب سنگین است

همیشه جمع بود خاطری که غمگین است

که سیل واصل دریا نگشته شیرین است

به خنده لب مگشا، روزگار گلچین است

ترا که پشت به کوه گران تمکین است

کتابه ای است که مناسب به خانه زین است

که فیض صبح دهد جبهه ای که بی چین است

علاج شکوه بیهوده گوش سنگین است

فسانه ای است که خواب بهار شیرین است

اگر دو روز گل اعتبار رنگین است

که این متاع درین چند روز شیرین است

ز بس که دیده پرویز محو شیرین است

کلام صائب ما بی نیاز تحسین است