بریز خون صراحی که عید قربان است

که محرم است، ازین جامه هر که عریان است

که دستگیری مردم هزار چندان است

که از طواف، غرض قطع این بیابان است

وگر نه آبله ام تشنه مغیلان است

وگرنه بستن سد سکندر آسان ا ست

که این پیاله به نوبت مدام گردان است

سفینه ای که عنانش به دست طوفان است

سری که در خم فرمان هفت چوگان است

که بیقرار بود گوهری که غلطان است

همیشه تازه و تر چون سفال ریحان است

بهای یوسف من بار بر عزیزان است

علاج رعشه دریا به دست مرجان است

که عالمی ز پریشانیم پریشان است

گران به دیده مردم چو چوب دربان است

به مور هر که مدارا کند سلیمان است

که مور من طرف حرف با سلیمان است