سفر اگر همه یک منزل است بار دل است

وگرنه گوهر مقصود در کنار دل است

نشاط روی زمین جمع در حصار دل است

سپهر غاشیه بردار شهسوار دل است

کز او شکفته شود دل، همین شکار دل است

اگر چه عالم اسباب پرده دار دل است

ز اختیار برون رفتن اختیار دل است

که تار و پود حیاتش ز خار خار دل است

که داغهای جگرسوز لاله زار دل است

وگرنه خون جگر آب خوشگوار دل است

همیشه سبز صنوبر به اعتبار دل است

کز اوست فتنه حصاری، همین حصار دل است

که سرو کوتهی از طرف جویبار دل است

که برگریز بدن، جوش نوبهار دل است