که رزق نخل برومند از ثمر سنگ است

چو کبک دانه روزی مرا اگر سنگ است

فلاخنم که مرا توشه سفر سنگ است

اگر گهر به ترازوی من، اگر سنگ است

که شیشه بارم و این راه سر به سر سنگ است

که ایمن است ز نشتر رگی که در سنگ است

که زور باده به مینای بیجگر سنگ است

مرا که نقش پر و بال در نظر سنگ است

که خرده در کف ممسک، شرار در سنگ است

همان در آینه پاک شیشه گر سنگ است

که چشم بسته بود تا شرار در سنگ است

که لعل در نظر طفل بیخبر سنگ است

ز آفتاب خورد رزق اگر چه در سنگ است

کلید باغ ز چوب است اگر چه در، سنگ است

که مومیایی مجنون بیخبر سنگ است