سهیل سیب زنخدان شراب گلرنگ است

همیشه بر سر حلوای آشتی، جنگ است

وگرنه در قفسم جای بوی گل تنگ است

چه شد که تیشه فرهاد آهنین چنگ است؟

همیشه سنگ ره ما، نشان فرسنگ است

وگرنه دامن مینای ما پر از سنگ است

گناه ما چه بود، کوچه قلم تنگ است