که بر صحیفه افلاک، نقطه های شک است

هزار بار به از التفات مشترک است

که ماجرای من و وصل، آتش و نمک است

که شعر همچو طعام، استعاره چون نمک است

وگرنه حسن زن و مرد، هر دو مشترک است

سخن وظیفه جان است و روزی ملک است