ز شوخی آتش ما از شراره در پیش است

ز دل اگر چه به ظاهر نظاره در پیش است

به هر طرف که روم این ستاره در پیش است

مرا همان جگر پاره پاره در پیش است

که جان سخت من از سنگ خاره در پیش است

ز گفتگوی صریح این اشاره در پیش است

که در کنار، غم بیکناره در پیش است

ترا که صد گره از استخاره در پیش است

گل پیاده ز سرو سواره در پیش است

هزار مرحله مست گذاره در پیش است

چه سود ازین که دل از گوشواره در پیش است؟