پل بر این آب چو شد ساخته می باید رفت

هر چه داری همه انداخته می باید رفت

گو مشو کار جهان ساخته، می باید رفت

فرد و تنها همه جا تاخته می باید رفت

این ره دور، نفس باخته می باید رفت

دل چون آینه پرداخته می باید رفت

تیغ جان را ز نیام آخته می باید رفت

علم آه برافراخته می باید رفت

دست آخر همه را باخته می باید رفت

بار هستی ز خود انداخته می باید رفت