اگر آیینه دل نور و صفایی می داشت

خرج آب و گل تعمیر نمی شد هرگز

دست در دامن خورشید نمی زد شبنم

بر سر کوی تو غوغای قیامت می بود

می گذشت از دل من راست کجا ناوک او

به جفا دل ز تو شد قانع و دشمنکام است

بیخبر می گذرد عمر گرامی افسوس

دل نهاد قفس جسم نمی شد صائب