هر که را خرج ز دخل است فزون، عاقل نیست

گنه تخم چه باشد چو زمین قابل نیست؟

میوه تا در گرو شاخ بود کامل نیست

کز تماشای تو یک چشم زدن غافل نیست

گرهی نیست به زلفش که مرا در دل نیست

هیچ سنگی به ره من بتر از منزل نیست

ساغر بحر زیاد از دهن ساحل نیست

نیست یک موج که در بحر رضا ساحل نیست

رهروی نیست درین راه که در منزل نیست

جز دل چاک، قلم را ز سخن حاصل نیست