در غم و شادی ایام مرا حال یکی است

حرص دایم ز برای دگران در گردست

عرق سعی برای دگران می ریزد

هر نفس اهل هوس نیت دیگر دارند

پیش سوزن که به یک چشم جهان را بیند

پیش جمعی که ازین نشأه به تنگ آمده اند

دل اگر نرم شود کار جهان آسان است

ادب پیر خرابات نگهداشتنی است

تا رسیدم به پریخانه وحدت صائب