کارش از راهنمایان به خدا افتاده است

ساده لوح آن که پی راهنما افتاده است

بسته چشمی است که در چه به عصا افتاده است

هر که را آینه دل به صفا افتاده است

عقده در کار من از کسب هوا افتاده است

سایه تا بر سرم از بال هما افتاده است

صفحه روی تو اندیشه نما افتاده است

همچو می، شیشه من هوش ربا افتاده است

عینک دیده ما دورنما افتاده است

بحر و کان از دل و از دیده ما افتاده است

هر که در سایه سرو تو ز پا افتاده است

ورنه لعل لب تو بوسه ربا افتاده است

هر که در حلقه مردان خدا افتاده است