از دم سرد خزان ایمن و فارغبال است

آنچه هرگز نشود از تو جدا، اعمال است

چشم بر حسن مآل است و ترا بر مال است

پایکی خرمن ما گر چه ازین غربال است

یارب این قافله را چشم که در دنبال است؟

تب گرمی است که موقوف به یک تبخال است

ای که از حسن ترا چشم به خط و خال است

کز لطافت گل رخسار تو بی تمثال است

ساق سیمین ترا هاله مه خلخال است

دل بیدرد تو هر چند که فارغبال است

چشم طاوس ز کوته نظری بر بال است