فکر جانسوز مرا یک نقطه بی انداز نیست

در سر کویی که من بر اطلس خون می تپم

ذره و خورشید گلبانگ اناالحق می زنند

من که نتوانم ز سستی بال خود را جمع کرد

مال دنیا سیرچشمان را نگردد پای بند

پرده داری می کند رنگ رخ معشوق را

نیست صائب دلنشین خاطر مشکل پسند