پنجه کوشش کلید رزق را دندانه است

دست را بر هم نهادن سخت بی دردانه است

گنج دارد زیر پر تا جغد در ویرانه است

در بهاران خوابها مستغنی از افسانه است

هر که می گردد طرف با کودکان، دیوانه است

چون فضول افتاد مهمان، بار صاحبخانه است

باده گلرنگ اینجا شبنم بیگانه است

ورنه خرمن های عالم جمله از یک دانه است

آسیا هر چند مستغرق در آب و دانه است

ورنه باغ دلگشای ما درون خانه است

باغبان بیکارتر از سبزه بیگانه است

گر چه امید گشایش زلف را از شانه است

دردمندان را نظر بر گریه مستانه است