کز ته هر حلقه خورشید دگر تابان شده است

هر که بر خوان وصال او شبی مهمان شده است

ناخدا ترسی که ما را رهزن ایمان شده است

حسن بالا دست این یوسف چه باسامان شده است

در زمان حسن او یک دیده حیران شده است

این شرر در سینه خارا سبک جولان شده است

از رگ ما نیشتر بسیار رو گردان شده است

پسته زیر پوست از چشم بدان پنهان شده است

از غبار خط مشکین گوشه نسیان شده است

سود ما این بس که ترک زندگی آسان شده است

در بیابانی که چندین خضر سرگردان شده است