خضر را خون در جگر این نعل وارون کرده است

آن که حال ما اسیران را دگرگون کرده است

سرو را آشفته تر از بید مجنون کرده است

همت ما دست ازین نه خرقه بیرون کرده است

سرو یک مصرع تمام عمر موزون کرده است

خاک عالم را سبک در چشم قارون کرده است

وسعت مشرب مرا فارغ ز هامون کرده است

بس که گلها را خجل آن روی گلگون کرده است

درد ما را این طبیب خام افزون کرده است

تاک از یک آستین، صد دست بیرون کرده است

سنگ را محرومی فرهاد دلخون کرده است