خلق خوش چون صلح می سازد گوارا جنگ را

بر فقیران مرگ آسان تر بود از اغنیا

خورد از بس زخم های منکر از نادیدنی

گریه را در پرده دل آب و تاب دیگرست

گفتگوی ناصحان بر دل گرانی می کند

از نواهای مخالف می کشند آزار خلق

ظاهرآرایان ز چشم شور ایمن نیستند

سحر را تأثیر نبود در عصای موسوی

مفت شیطانند صائب کوته اندیشان که سگ