ترک جمعیت دل خود را به سامان کردن است

در زمین شوره تخم خود پریشان کردن است

دست دادن نفس را، امداد شیطان کردن است

بهترین احسان مردم، ترک احسان کردن است

خنده دزدیدن به دل، گل در گریبان کردن است

خرده جان را نثار تیغ جانان کردن است

تیغ چوبین در مقام لاف عریان کردن است

تیغ را زیر سپر در جنگ پنهان کردن است

خویش را با عالمی دست و گریبان کردن است

لب گشودن رخنه در ملک سلیمان کردن است

با من احسان، باتمام خلق احسان کردن است

یوسف پاکیزه دامن را به زندان کردن است