آنچه نتوان برد با خود، جمع آن بی حاصل است

شکوه کردن ای هما از استخوان بی حاصل است

خودستایی در حضور عارفان بی حاصل است

دولت بیدار چون خواب گران بی حاصل است

گریه کردن بر مزار رفتگان بی حاصل است

عرض حاجت پیش این بی حاصلان بی حاصل است

پیش ابر خشک وا کردن دهان بی حاصل است

راستی چون تیر جستن از کمان بی حاصل است

چون شود منزل عیان، سنگ نشان بی حاصل است

در بهاران تن زدن در آشیان بی حاصل است