به نزدیکت بسوزاند مگر کز دور بنشینی

تو را بازی همین باشد که چون عصفور بنشینی

اگر خواهی که چون پروانه پیش نور بنشینی

نه یاران مست برخیزند و تو مستور بنشینی

نه آن ساعت که هشیارت کند مخمور بنشینی

اگر هر جا که شیرینیست چون زنبور بنشینی

فراموشت شود این دیو اگر با حور بنشینی

مگر کز هر چه هست اندر جهان مهجور بنشینی

که چون سعدی به تنهایی شب دیجور بنشینی