پاکیزه روی را که بود پاکدامنی

گر شهوت از خیال دماغت به در رود

ذوق سماع مجلس انست به گوش دل

بسیار برنیاید، شهوت پرست را

خواهی که پای بسته نگردی به دام دل

شاخی که سر به خانهٔ همسایه می برد

زنهار گفتمت قدم معصیت مرو

سعدی هنر نه پنجهٔ مردم شکستن است