گرین خیال محقق شود به بیداری

خدای را که تواند گزارد شکر و سپاس

ندید دشمن بی طالع آنچه از حق خواست

تو یاد هر که کنی در جهان بزرگ شود

وگر مرا هنری نیست یا خطایی هست

جماعتی شعرای دروغ شیرین را

مرا که شکر و ثنای تو گفته ام همه عمر

تو روی دختر دلبند طبع من بگشای

چو همسریش نبینم به ناقصی ندهم

به هر درم سر همت فرو نمی آید

من آبروی نخواهم ز بهر نان دادن

خدای در دو جهانت جزای خیر دهاد

تو را که همت و اقبال و فر و بخت اینست