وافغان من از غم نگار است

رخسارهٔ من به خون نگار است

از دیده روانه در کنار است

جانم ز فراق بی قرار است

آوخ که جهان نه پایدار است

زان جان و دلم همی فکار است

چون شادی و غم نه برقرار است