ای باد صبحدم خبر دلستان بگوی

بگذار مشک و بوی سر زلف او بیار

بستم به عشق موی میانش کمر چو مور

با بلبلان سوخته بال ضمیر من

دانم که باز بر سر کویش گذر کنی

کای دل ربوده از بر من حکم از آن توست

هر لحظه راز دل جهدم بر سر زبان

سر دل از زبان نشود هرگز آشکار

ای باد صبح دشمن سعدی مراد یافت