خاصان خبر ندارند از گفت و گوی عامی

خوش دانه ای ولیکن بس بر کنار دامی

مه بر زمین نباشد تو ماه رخ کدامی

گر سرو بوستانت بیند که می خرامی

گر بنگرد بیارد اقرار ناتمامی

گر پسته ات ببیند وقتی که در کلامی

در مهر بی ثباتی در عهد بی دوامی

خوشتر ز پادشاهی در حضرتت غلامی

بی چیز را نباشد اندیشه از حرامی

کامروز آتش عشق از وی نبرد خامی

تا خود چه بر من آید زین منقطع لگامی

از سنگ غم نباشد بعد از شکسته جامی