که ش یار هم آواز بگیرند به دامی

و امروز همه روز تمنای سلامی

خوش بود دریغا که نکردند دوامی

سنگیست فراق و دل محنت زده جامی

خو کرده صحبت که برافتد ز مقامی

قندیل بکش تا بنشینم به ظلامی

کان وقت به دل می رسد از دوست پیامی

الا به کرم پیش نهد لطف تو گامی

جانی به دهان آمده در حسرت کامی

هرگز نبرد سوخته ای قصه به خامی