دل ریش عاشقان را نمکی تمام داری

همه کس سر تو دارد تو سر کدام داری

متحیرم ندانم که تو خود چه نام داری

به خلاف تیغ هندی که تو در نیام داری

دل سخت نیز با او نه کم از رخام داری

منت آن کمینه مرغم که اسیر دام داری

مگر آن که ما گداییم و تو احتشام داری

به چه جرم دیگر از من سر انتقام داری

مگر از وفای عهدی که نه بر دوام داری

که تو در دلم نشستی و سر مقام داری

خجل است از این حلاوت که تو در کلام داری