تیر هلاک ظاهر من در کمان توست

در شهر هر که کشته شود در ضمان توست

کاین مدح آفتاب نه تعظیم شان توست

با ما کنی و گر نکنی حکم از آن توست

ما را همین سر است که بر آستان توست

زین به ندیده ایم که در بوستان توست

منعی که می رود گنه از باغبان توست

نقشی که آن نمی رود از دل نشان توست

ای دوست همچنان دل من مهربان توست

سیمرغ ما چه لایق زاغ آشیان توست